ناسا و بوئینگ به طور موثری هواپیمای تظاهرکننده مفهومی Truss Braced Truss (TTBW) را به طور موثری لغو کرده اند. به طور رسمی به عنوان “مکث” توصیف شده است ، توسعه هواپیمای نازک به نفع آزمایش های مبتنی بر زمین متوقف می شود.

ناسا برای هواپیمای تحقیقاتی تک راهبه x66 امیدهای زیادی داشت. بر اساس یک MCDONNELL DOGLAS MD-90 اصلاح شده ، برای کشف انتشار گازهای هواپیمایی خالص صفر و پرواز سریعتر مسافر اقتصادی در نزدیکی سرعت صدا با استفاده از یک بال فوق العاده نازک پشتیبانی شده توسط یک خرپا طراحی شده است.

ایده این بود ، و این است که یک بال جدید را توسعه دهید که به آنچه همه مهندسان هوافضا در آن می خوابند نزدیکتر باشد: یک بال عالی. البته ، چنین بال یک امکان عملی نیست زیرا طبق گفته ریاضی ، باید در دهانه بی نهایت باشد ، که هنگام پیدا کردن آشیانه ای که در آن قرار دارد ، کمی تشدید کننده است. در عوض ، مهندسان سعی می کنند تا سازش چنین بال را تقریبی کنند تا هواپیما در شرایط خاص کارآمدتر شود.

در مورد X-66 ، هدف این بود که یک بال را توسعه دهیم که عملکرد را با سرعت ترانسونی بهبود بخشد. یعنی در منطقه خاکستری بین Mach 0.8 و ۱.۲ که در آن جریان هوا بر روی قسمت هایی از قاب هوا می تواند گاهی سریعتر از سرعت صدا حرکت کند ، که باعث می شود انواع دلخوری ها ، اگر نه لحظه های ترور آشکار ، زیرا می تواند سطوح کنترل را پیچانده باشد.

ناسا

علیرغم این چالش ها ، شرکت های هواپیمایی تجاری مایل به تسلط بر پرواز ترانسونی هستند زیرا این مزیت ها را ارائه می دهد – کمترین زمان آن زمان پرواز را کوتاه نمی کند و بنابراین سودهای بیشتری را نشان می دهد.

برای X-66 ، بدنه اصلاح شده با بال های نازک و پیشرفته و با بال ۱۴۵ فوت (۴۴.۲ متر) مجهز شده است ، که به طور قابل توجهی گسترده تر از هواپیماهای معمولی است (بزرگترین هواپیمای تک راهرو در خدمت ۷۳۷ حداکثر است ، با بال بال ۱۱۷ فوت ۱۰ در (۳۵.۹ متر)). علاوه بر این ، این هواپیما برای بازده سوخت بیشتر تا ۳۰ ٪ با انتشار گازهای گلخانه ای کمتر و دامنه ۳۰۰۰ مایل دریایی (۳،۴۵۲ مایل ، ۵،۵۵۶ کیلومتر) به موتورهای با نسبت بای پس فوق (UHBR) نسل بعدی مجهز شده است.

اکنون این همه در کنار این نکته است زیرا این پروژه اکنون هواپیمای تظاهرات کننده را رها می کند و در آزمایش زمین مفهوم بال خرپای ترانسونی متمرکز خواهد شد. این شامل تست های تونل باد ، مدل سازی دینامیک سیال محاسباتی و طراحی و تجزیه و تحلیل ساختاری است.

دلایل تغییر در معرض عموم قرار نگرفته است ، اما احتمالاً یکی از عوامل اصلی هزینه است. ناسا ۴۲۵ میلیون دلار آمریکا هزینه کرده است ، اما بوئینگ ۷۲۵ میلیون دلار آمریکا جمع آوری کرده است – پولی که غول هواپیمای در حال تلاش می تواند در حال حاضر هزینه آن را هدر دهد. بسیار محتمل است که بوئینگ بخواهد این پروژه را تأکید کند تا بیشتر روی تجارت هواپیمایی مسافربری خود تمرکز کند. علاوه بر این ، ناسا ممکن است پیش بینی کند که از پروژه های سبز و به سمت اولویت های اصلی ماموریت خود ، با کاهش احتمالی بودجه تحت دولت فعلی ، پیش بینی کند.

منبع: ناسا